Achtergrond labelverplichting
Op dit moment is de overheid voornemens om het energielabel C vanaf 2023 verplicht te stellen voor kantoren groter dan 100 m2. Als kantoorgebouwen niet aan deze eis voldoen, mogen deze niet meer worden gebruikt. De definitieve uitvoering van deze wet wordt nu voorbereid. Hoewel details nu nog niet definitief zijn, is de verwachting dat deze wet zeer zeker zal worden doorgevoerd gezien de volgende overwegingen:
•Banken stellen eisen of koppelen rentes aan de labelscores. Zo financiert ING Real Estate Finance alleen nog maar gebouwen met een groen energielabel (A, B of C) en geeft de Rabo Real Estate Finance rentevoordeel aan groene energielabels.
•Nederland dient gasloos te worden: voor bestaande bouw is het de bedoeling om dit in 2050 te realiseren, bij nieuwbouw is installatie van gasverwarming al sinds juli 2018 verboden.
•De CO2-doelen zijn door de Europese Commissie aan Nederland opgelegd. En bijvoorbeeld Urgenda deinst er niet voor terug om de overheid aansprakelijkheid te stellen.
Het kabinet ontkomt er dus niet aan om de gebouwde omgeving te verduurzamen met dwingende maatregelen. Op basis hiervan acteert heel Nederland dus al op de verwachtte verplichting. In de huidige conceptwet is een energielabel C in de volgende gevallen niet verplicht:
1.Kantoor(ruimte) gebruikt als nevenfunctie (<50% van gebruiksoppervlak heeft kantoorfunctie);
2.Monumentale panden (rijk/ prov./ gem.)
3.Binnen 2 jaar te slopen/transformeren/onteigenen panden
Zoals eerder aangegeven is het doel van de energielabelplicht om gebouwen onderling te kunnen vergelijken op hun energetische prestaties. Met de recente ontwikkelingen leidt inzicht in het energielabel ook tot een onderbouwde taxatiewaarde van vastgoed én weet men welke gebouwen verduurzaamd of zelfs gesloopt moeten worden. Kortom; in de vastgoedwereld kan men dus niet meer om het energielabel heen.
